Montag, 21. März 2016

12.03.16 An Iraqi guy describes his adventure in Kas



12.03.16 An Iraqi guy describes his adventure in Kas12.03.16 An Iraqi guy describes his adventure in Kas

- Γειά σας. Βρισκόμαστε στη Ρόδο, 12 Μαρτίου 2016. Ονομάζομαι Μιχάλης ποιο είναι το όνομα σου/ καταγωγή σου;
- Είμαι Ιρακινός.
- Ωραία. Είσαι από το Ιράκ και τώρα βρίσκεσαι στη Ρόδο. Πες μου πώς ήταν η ζωή σου πριν φτάσεις στην Τουρκία με προορισμό την Ευρώπη; Είχες δουλειά;
- Ήταν δύσκολα. Η πόλη μου υπέφερε τόσο από οικονομικά, όσο και από ανθρωπιστικά προβλήματα. Με τον ISIS είναι δύσκολα. Ξέρεις, υπάρχουν πολλά προβλήματα. Δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Ως πολίτες δεχόμαστε απλώς διαταγές. «Κάνε αυτό και αυτό». Απαγορεύεται το κάπνισμα.
- Θέλουν να ελέγχουν την κοινωνική ζωή δηλαδή.
- Ναι, ακριβώς. Θέλουν να ελέγχουν την κοινωνική ζωή.
- Ήταν επικίνδυνα λοιπόν στον τόπο σου.
- Ναι, ακριβώς.
- Πότε αποφάσισες να έρθεις στην Ευρώπη;
- Πριν από περίπου 8 μήνες.
- Και διέσχισες την Τουρκία; Πήγες στην Κωνσταντινούπολη;
- Ναι, στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί βρήκα έναν διακινητή, για να μπορέσω να έρθω στην Ελλάδα.
- Ποιος είναι ο τελικός σου προορισμός σου;
- Θέλω να πάω στη Γερμανία.
- Μετά την Κωνσταντινούπολη πήγες νότια, στο Κας;
- Ναι, πήγα στο Κας.
- Το Κας είναι απέναντι από το Καστελόριζο.
- Ναι, ακριβώς.
- Τι έκανες εκεί;
- Όπως είπα και πριν, βρήκα ένα διακινητή στην Κωνσταντινούπολη ο οποίος μου πρότεινε διάφορους τρόπους για να έρθω στην Ελλάδα, αλλά είπε πως το Κας είναι το πλησιέστερο και ευκολότερα προσβάσιμο σημείο προς την Ελλάδα. Επίσης είπε πως θα χρειαστούν μόλις 10-15 λεπτά για να φτάσουμε στο Καστελόριζο.
- Είχε δίκιο;
- Όχι. Χρειάστηκε πολύ περισσότερο και ήταν δύσκολο. Φαινόταν εύκολο θεωρητικά, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολύ δύσκολο και έπρεπε να αντιμετωπίσουμε πολλές δυσκολίες και προβλήματα μέχρι το τελικό ταξίδι ώστε να φτάσουμε στην Ελλάδα.
- Είχατε προβλήματα με την αστυνομία την πρώτη μέρα.
- Ναι την πρώτη φορά μας ανέκοψαν στο μέσον της θάλασσας. Καλέσαμε την ακτοφυλακή της ελληνικής πλευράς και ήρθαν. Πήραν τις γυναίκες και τα παιδιά, όχι τους άνδρες, γιατί ήταν γεμάτοι.
- Γιατί σας χώρισαν;
- Δεν υπήρχε αρκετός χώρος για όλους μας. Τους ζητήσαμε να μας ρυμουλκήσουν, αλλά μας είπαν πως η βάρκα μας ήταν πολύ αδύναμη και πιθανώς να διαλυόταν σε αυτήν την προσπάθεια. Οπότε έφυγαν έχοντας πάρει τις γυναίκες και τα παιδιά και μας άφησαν λέγοντάς μας πως θα επιστρέψουν σε δέκα λεπτά για να μας πάρουν. Αλλά εκείνη την ώρα εμφανίστηκε η τουρκική ακτοφυλακή και μας ανάγκασαν να επιβιβαστούμε στο πλοίο τους. Είχαν όπλα και μας ανάγκασαν να πάμε μαζί τους.
- Πώς ένιωσες με τα όπλα και αυτή την κατάσταση;
- Ήταν πολύ δύσκολο εννοείται. Οι γυναίκες και τα παιδιά άρχισαν να κλαίνε. Κάποιος από εμάς που γνώριζε τούρκικα προσπάθησε να τους εξηγήσει την κατάσταση, αλλά δεν το δέχτηκαν, και ειδικά ο καπετάνιος τους. Μας φώναζαν και μας ανάγκασαν να πάμε μαζί τους.
- Σας έδωσαν αγαθά ή φαγητό;
- Όχι καθόλου φαγητό. Μας πήγαν πίσω στην Τουρκία, στο Κας. Κατέγραψαν τα στοιχεία μας και έπειτα μας άφησαν ελεύθερους.
- Και μετά τι έκανες;
- Μετά το Κας κάναμε άλλη μία προσπάθεια η οποία επίσης απέτυχε. Με την τρίτη προσπάθεια τα καταφέραμε επιτέλους να φτάσουμε, αν και πάλι κολλήσαμε στο μέσον της θάλασσας και ήρθε η ελληνική ακτοφυλακή και μας πήρε στην ελληνική πλευρά, στο Καστελόριζο. Την τρίτη φορά ήταν πολύ δύσκολο, η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη και τα κύματα πολύ ψηλά. Αλλά τελικά τα καταφέραμε.
- Ωραία. Είχατε καθόλου βοήθεια από εθελοντές στην Τουρκία ή κάπου αλλού;
- Κανένας, δεν μας βοήθησε κανένας στην Τουρκία.
- Έπρεπε να μείνεις σε ξενοδοχεία, σε καταφύγια; Πού;
- Σε φίλους. Έχω έναν φίλο στην Κωνσταντινούπολη. Με βοήθησε πάρα πολύ.
- Και πώς νιώθεις τώρα που έκλεισαν τα σύνορα από την Ελλάδα προς τα βόρεια;
- Φυσικά είμαι σοκαρισμένος γιατί άκουσα πως τα σύνορα στην Μακεδονία έκλεισαν και δεν ξέρω τι να κάνω τώρα. Έχω εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Δεν ξέρω.
- Οκ, ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση.
- Εγώ ευχαριστώ.

27.02.16 One woman from Aleppo speaks Greek





-          Είμαστε στη Ρόδο και είναι σήμερα 27 Φεβρουαρίου. Πότε φύγατε από τη Συρία;
-          Από τη Συρία φύγαμε πριν δύο βδομάδες.
-          Στην Τουρκία πόσες μέρες καθίσατε;
-          Καθίσαμε μία μέρα.
-          Το ταξίδι πώς ήταν;
-          Πολύ χάλια. Τα παιδία μου πεινούσαν και φοβήθηκα πολύ.
-          Συναντήσατε ομάδες εθελοντών για βοήθεια όπως εδώ στη Ρόδο;
-          Όχι δεν έχεις καθόλου βοήθεια στην Τουρκία, εδώ είναι πολύ καλά και χάρηκα πολύ για αυτό. Όπως σου είπα ήρθα στη Ρόδο και δεν θέλω να φύγω, πρέπει να φύγω, γιατί τα παιδία πρέπει να πάνε σχολείο και εγώ να βρω χρήματα. Θα φύγουμε από εδώ και μέσω Θεσσαλονίκης θέλουμε να πάμε στη Γερμανία.
-          Έχετε γνωστούς εκεί, είναι κάποιοι φίλοι σας;
-          Όχι, στο δρόμο…
-          Είστε εδώ με το σύζυγο και την κόρη βλέπω.
-          Έχω τρία παιδιά, άρα συνολικά η οικογένεια αποτελείται από πέντε άτομα.
-          Είναι τα παιδιά όλα μαζί σας;
-          Ε βέβαια.
-          Πείτε μας λίγο στη Συρία, πώς είναι τα πράγματα στο Αλέππο;
-          Στο Αλέππο είναι πολύ χάλια. Δεν μπορείς να βγεις περισσότερο από ένα χιλιόμετρο έξω από το σπίτι. Υπάρχει πόλεμος. Δεν έχει νερό, ηλεκτρισμό. Δεν έχει τίποτα. Έξι μήνες είμασταν στη Συρία, στο Αλέππο, χωρίς νερό, χωρίς ηλεκτρισμό. Τα παιδιά έτρωγαν από τα σκουπίδια τότε.
-          Βλέπω ξέρετε ελληνικά και γερμανικά. Είχατε σκοπό να φύγετε από πέρυσι;
-          Παλιότερα ζούσαμε πολύ καλά. Είχα λεφτά, είχα σπίτι, είχα αυτοκίνητο, είχα δικό μου μαγαζί. Είχα πολλά λεφτά και επειδή μου αρέσουν πολύ τα ελληνικά πήγαινα σε δάσκαλο δύο φορές την εβδομάδα. Στη Συρία ζεις καλά με λίγα χρήματα, η ζωή εκεί είναι φθηνή.
-          Το ταξίδι πόσο κόστισε για να έρθετε εδώ στη Ρόδο;
-          Η αστυνομία στην Τουρκία.
-          Πήρε χρήματα η αστυνομία;
-          Ε ναι, βέβαια.
-          Δώσατε χρήματα στην αστυνομία;
-          Δώσαμε.
-          Πόσα περίπου σε ευρώ;
-          Έξι φορές μας συνέλαβε η αστυνομία και πληρώσαμε για να μας αφήσουν ελεύθερους.
-          Στο πλοίο από την Τουρκία για την Ρόδο πόσα πληρώσατε;
-          750 δολάρια το άτομο και είμαστε πέντε άτομα. Μόνο η μικρή μου που είναι τριών ετών πλήρωσε το μισό εισιτήριο.
-          Εύχομαι καλή τύχη. Εύχομαι πραγματικά καλή τύχη.